یادداشت | روندهای نوین در برگزاری کنفرانسها: از مجازیسازی تا هوش مصنوعی در داوری
احسان خسروی فر
تحولات سریع فناوری، شیوه برگزاری رویدادهای علمی را بهطرز چشمگیری دگرگون کرده است. تا همین یکی دو دهه پیش، برگزاری یک کنفرانس علمی مستلزم رزرو سالن، چاپ پوستر و اعزام پژوهشگران به نقاط مختلف جهان بود. اما امروز، با توسعه ابزارهای دیجیتال و فناوریهای نوین، شاهد تحولی بنیادین در ساختار، فرآیند و محتوای کنفرانسهای علمی هستیم.
این تغییرات نه تنها به افزایش بهرهوری و دسترسی کمک کردهاند، بلکه نقش مهمی در عدالت علمی و کاهش هزینههای پژوهش داشتهاند. در این یادداشت، به بررسی مهمترین روندهای نوین در برگزاری کنفرانسها میپردازیم؛ از مجازیسازی کامل تا ورود هوش مصنوعی به فرآیند داوری مقالات.
🌐 ۱. مجازیسازی کنفرانسها؛ تحولی ناگزیر و اثربخش
روند مجازی شدن کنفرانسها، بهویژه پس از همهگیری کرونا، به نقطهای از بلوغ رسیده که دیگر بسیاری از همایشهای معتبر، بهصورت کاملاً آنلاین یا ترکیبی (Hybrid) برگزار میشوند. مزایای این الگو عبارتاند از:
- کاهش هزینههای سفر و اقامت
- مشارکت گستردهتر از نقاط جغرافیایی مختلف
- افزایش دسترسی برای دانشجویان و پژوهشگران محروم از امکانات سفر
- ضبط و بازپخش جلسات برای استفاده مکرر
کنفرانسهای مجازی همچنین اثرات زیستمحیطی برگزاری رویدادهای فیزیکی را کاهش داده و مدل پایدارتری از تعامل علمی ایجاد کردهاند.
📱 ۲. استفاده از پلتفرمهای هوشمند مدیریت همایش
با پیشرفت زیرساختهای نرمافزاری، اکنون بیشتر کنفرانسها از پلتفرمهای مدیریت یکپارچه همایش استفاده میکنند. این سامانهها امکاناتی مانند:
- ارسال و پیگیری مقاله
- زمانبندی هوشمند جلسات
- ثبتنام آنلاین
- صدور گواهی الکترونیکی
- ارتباط با داوران
را در یک محیط متمرکز ارائه میدهند. نمونههایی از این سامانهها در ایران نیز با موفقیت مورد استفاده قرار گرفتهاند و به کاهش خطاها و افزایش نظم در برگزاری همایشها کمک کردهاند.
🤖 ۳. ورود هوش مصنوعی به فرآیند داوری علمی
شاید یکی از نوآورانهترین و البته بحثبرانگیزترین تحولات، بهکارگیری هوش مصنوعی در داوری اولیه مقالات باشد. برخی از پلتفرمهای بینالمللی اکنون از الگوریتمهایی برای:
- تشخیص سرقت علمی (Plagiarism Detection)
- بررسی ساختار نگارشی
- ارزیابی کیفیت ارجاعات
- تحلیل زبانی و سبک نگارش
استفاده میکنند. این فرآیندها هنوز جایگزین کامل داور انسانی نشدهاند، اما به عنوان مرحلهای مکمل و تسهیلگر، موجب تسریع در ارزیابی و کاهش بار کاری داوران شدهاند.
البته دغدغههایی درباره شفافیت الگوریتمها، عدالت در ارزیابی و توان درک محتوای تخصصی توسط هوش مصنوعی نیز مطرح است که همچنان محل بحث هستند.
📊 ۴. تحلیل دادهمحور برای بهینهسازی ساختار همایش
کنفرانسهای پیشرو از دادهکاوی برای تحلیل بازخورد شرکتکنندگان، شناسایی علاقهمندیها، بهینهسازی محورهای علمی و حتی پیشنهاد موضوعات کلیدی برای دورههای بعدی استفاده میکنند. استفاده از داشبوردهای مدیریتی باعث شده تا تصمیمگیری در همایشها مبتنی بر شواهد و تحلیل باشد، نه صرفاً تجربه یا گمان.
۵. تجربهگرایی و تعاملمحور شدن رویدادها
نسل جدید کنفرانسها از الگوهای تعاملیتر مانند:
- اتاقهای گفتگوی موضوعی
- کارگاههای عملی همزمان
- جلسات پرسش و پاسخ آزاد
- امکان رایگیری زنده
- بازیوارسازی علمی (Gamification)
استفاده میکنند. این مدلها به افزایش مشارکت فعال پژوهشگران کمک کرده و از حالت سنتی و یکطرفه جلسات علمی فاصله گرفتهاند.
🔮 نتیجهگیری: آینده کنفرانسها، هوشمند، منعطف و دادهمحور است
روندهای نوین در برگزاری کنفرانسها، نشانهای روشن از حرکت جامعه علمی بهسوی چابکی، بهرهوری و تعامل بیشتر است. پژوهشگر امروزی دیگر صرفاً به دنبال ارائه مقاله نیست، بلکه بهدنبال تجربهای علمی-اجتماعی است که به رشد حرفهای و فکری او کمک کند.
پایگاههایی مانند کنفرانسیاب میتوانند با معرفی کنفرانسهایی که از این روندهای نوین بهره میبرند، در هدایت پژوهشگران بهسمت رویدادهای اثربخشتر نقش کلیدی ایفا کنند.
انتهای پیام/
* مدیرمسئول