یادداشت | همایش‌های علمی به دور از نیاز جامعه

در آخرین آیین‌نامه‌ی همایش‌های علمی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به تاریخ ۱۳۹۷/۱۰/۲۲، در ویژگی‌های کلی همایش‌های علمی تاکید گردیده است که موضوع و محورهای همایش‌های علمی می‌بایست با یک حوزه‌ی خاص علمی یا بین رشته‌ای مرتبط باشد. موضوعات پراکنده و نامرتبط در همایش‌های علمی مورد پذیرش نیست. از سویی دیگر حل بخشی از نیازهای کشور یا ارائه دستاوردهای نوین برای توسعه کشور، مبتنی بر اسناد بالادستی یا به منظور گسترش مرزهای دانش یا فناوری معیار توجیه‌پذیر بودن برگزاری همایش ذکر گردیده است.

با این حال این روزها، متاسفانه شاهد برگزاری همایش‌هایی هستیم که موضوع و محورهای همایش به یک یا چند حوزه‌ی خاص علمی خلاصه نمی‌گردد و شامل حوزه‌های علمی متفاوت و به شدت متنوع می‌باشد. همایش‌های علمی که در برخی از موارد، تعدد محورهای همایش بسیار زیاد بود و بیش از صد محور در وب‌سایت همایش ذکر می‌گردد.

این چالش ناشی از دو امر است:

یک مورد عدم نظارت کافی دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی عالی و پژوهشی بر تمرکز همایش‌ها در حوزه‌ای خاص از دانش است. دیگری نیز ناشی از اشتیاق فراوان دانشجویان و محققین برای نگارش و پذیرش مقالات در کنفرانس‌های متعدد به منظور بالا بودن شاخص‌های ارزیابی علمی خویش در جوامع علمی کشور می‌باشد.

متاسفانه با وجود تاکید آئین‌نامه‌ی همایش‌های علمی کشور، در برخی از موارد برگزاری کنفرانس‌های علمی در کشور ما  بر اساس نیاز جامعه و صنعت کشور نیست. این یک چالش اساسی است که بین کنفرانس‌ها و نیازهای جامعه تناسبی وجود ندارد، به همین خاطر امکان بهره بردن از ایده‌ها و پیشنهادات جامعه علمی کشور به منظور رفع نیازهای جامعه و صنعت بسیار کم خواهد بود.

به منظور همسویی کنفرانس‌های علمی با نیازهای صنعت جامعه لازم است که دانشگاه‌ها، انجمن‌های علمی، مراکز پژوهشی و آموزش عالی کشور با بازنگری در سیاست‌گذاری‌ها و برنامه‌های راهبردی خویش، بیشتر به جنبه‌ی کمی و تعداد کنفرانس‌های برگزار شده در سال توجه نکرده و بر ارتقای کیفی همایش‌ها و تمرکز بر حوزه خاصی از دانش تاکید نمایند، تا برگزاری همایش و کنگره‌های علمی کمک شایان توجهی به  ماموریت‌های اصلی دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی از جمله بهبود و ارتقای کیفیت زندگی، بهبود شرایط اقتصادی، چالشهای اجتماعی، مدیریتی و صنعتی، نماید.

انتهای پیام/

* مدیرمسئول